قازاقتىڭ تاعدىرى دا، كەلەشەكتە ەل بولۋى دا مەكتەبىنىڭ قانداي نەگىزدە قۇرىلۋىنا بارىپ تىرەلەدى. مەكتەبىمىزدى تازا، بەرىك ءھام ءوز جانىمىزعا (قازاق جانىنا) ۇيلەسەتىن نەگىزدە قۇرا بىلسەك، كەلەشەگىمىز ءۇشىن تايىنباي-اق سەرتتەسۋگە بولادى. بۇل – ماعجان جۇماباەۆتىڭ ءسوزى. كۇللى الاش قايراتكەرلەرىنىڭ، ۇلت زيالىلارىنىڭ ويى. ال، ءبىز بۇگىن وزگەمەن سەرتتەسە الامىز با، ۇرپاعىمىز وزگەدەن وق بويى وزىق تۇرا الا ما؟ ءبارى دە مەكتەبىمىزدىڭ قىرى مەن سىرى، ىشكى – سىرتقى الەۋەتىمەن بايلانىستى. وقۋ-وقىتۋ ءىسى – وتاننىڭ بولاشاعى، ءھام ۇلتتىڭ تۇعىرى. بۇل تۇعىردىڭ بەرىكتىگى – ءسىز بەن ءبىزدىڭ كەلەشەگىمىز، ۇرپاقتىڭ ۇندەستىگى.
